Dane wyjazdu:

0.00 km 0.00 km teren

h km/h:

Maks. pr.: km/h

Temperatura:

HR max: (%)

HR avg: (%)

Podjazdy: m

Kalorie: kcal

Rower:

Kończysty Wierch 2002 m.n.p.m

Niedziela, 13 kwietnia 2014 · dodano: 18.04.2014 | Komentarze 0

Bi bi bi bi…Czwarta rano dzwoni budzik.
Zaspana czwórka myśli co robić. Zaczyna się walka samych ze sobą.
Chcemy iść, ale wstać się nie chce. Adam z Natalią ulegają schroniskowym łóżkom.
A my z Anią? My zaspani zbieramy się i przed piątą wychodzimy ze schroniska na Polanie Chochołowskiej.
Po jakiś dwudziestu minutach dochodzimy na Polanę Trzydniówkę, gdzie zaczyna się szlak na Trzydniowiański Wierch.
Idziemy nierównym krętym szlakiem, które zastępują drewniane schodki i znacznie ułatwiają bardzo strome wejście. Ale mi to nie pomagało i miałem chwilami dość.

Gdyby nie Ania, to może bym nie doszedł.
W końcu po trzech godzinach dochodzimy na Trzydniowiański Wierch.

Trzydniowiański Wierch to szczyt o wysokości 1758 m n.p.m. położony w Tatrach Zachodnich, w północnej grani Kończystego Wierchu. Ma on dwa wierchołki – jeden o wysokości 1758 m n.p.m., a drugi 1762 m n.p.m. Jego stoki opadają do trzech dolin – Jarząbczej, Starorobociańkiej i niewielkiej Trzydniowiańskiej.

Nie ma to jak piękne widoki, które dodawały więcej mocy.

Na szczycie Trzydniowiańskiego Wierchu znajduje się skrzyżowanie szlaków turystycznych. Można stąd zejść do Doliny Chochołowskiej wybierając jedną z dwóch dróg – Doliną Jarząbczą na Polanę Chochołowską lub szlakiem prowadzącym bezpośrednio do niższej części Doliny – na Polanę Trzydniówkę.

Można także zielonym szlakiem pójść na Kończysty. I tak robimy.

Tam idziemy...

Czasami odpoczywamy.

Przed jedenastą wchodzimy razem na pierwszy dwutysięcznik w zimowych warunkach.
Kończysty Wierch (słow. Končistá), dawniej nazywany Kończystą nad Jarząbczą – szczyt o wysokości 2002 m n.p.m.

Robimy parę zdjęć.

Mały odpoczynek...

I pora wracać.

Godzinę zajmuje nam zejście z Trzydniowiańskiego Wierchu i po około niecałych dwóch godzinach docieramy do szlaku wiodącego dnem Doliny Chochołowskiej.
Kierujemy się już w stronę Siwej Polany. Postanawiamy wypożyczyć rowery.

W krótkim czasie docieramy do Siwej Polany. Chwile czekamy na busa i jedziemy do Zakopanego na jakiś obiad.
Z Adamem i Natalią spotykamy się na dworcu PKS, gdzie się już rozdzielamy, my jedziemy do Katowic, oni do Bydgoszczy.

Kategoria Bez Roweru, Góry

Dane wyjazdu:

0.00 km 0.00 km teren

h km/h:

Maks. pr.: km/h

Temperatura:

HR max: (%)

HR avg: (%)

Podjazdy: m

Kalorie: kcal

Rower:

Rakoń 1876 m.n.p.m

Sobota, 12 kwietnia 2014 · dodano: 22.04.2014 | Komentarze 0

Chyba Deja Vu… Znów godzina 2:10, stoimy z Anią na Dworcu PKS w Katowicach i znów autobus się spóźnia, ale na szczęście do miejsca docelowego dojeżdżamy o czasie.
Po raz kolejny znajdujemy się w Zakopanym, gdzie od rana latają zakopiańskie sępy… może pokoik, może taksóweczka.
Taksóweczka jest super rozwiązaniem, ale drogim. Postanawiamy poszukać jeszcze z dwie osoby, aby było taniej.
Znajdujemy… jak się potem okazuje Adama i Natalię, z którymi spędzimy weekend.
Wsiadamy do taksówki i po parunastu minutach dojeżdżamy do Siwej Polany.
No cóż, w drogę. Po około półtorej godzinie szybkim tempem docieramy do Schroniska na Polanie Chochołowskiej (1146 m.n.p.m.).
Po drodze można było jeszcze zobaczyć krokusy.

W schronisku nowi znajomi rezerwują nocleg. My mieliśmy już prędzej zarezerwowany 14-osobowy pokój, ale bez problemu zmieniamy rezerwacje by dołączyć do ich 6-osobowego pokoju.
Przepakowanie plecaków, chwila odpoczynku, coś przekąsić i w drogę na Wołowiec. Idziemy z Anią dobrze już nam znanym żółtym szlakiem w kierunku Grzesia. Przed jedenastą docieramy na szczyt - 1653 m.n.p.m.
Gdyby nie nasi nowi znajomi naprawdę bym pomyślał że to deja vu.
Z Grzesia idziemy dalej niebieskim szlakiem, który pod śniegiem jest mało widoczny - na Rakoń (1879 m.n.p.m.).
Schodząc z Grzesia obniżamy się wśród kosodrzewiny w kierunku Długiego Upłazu.

Potem rozpoczynamy podejście na kolejny wierzchołek, dalej lekko schodzimy i zmierzamy prosto na Rakoń.

Po około dwóch godzinach zdobywamy szczyt.

Udaje się nam porobić parę zdjęć.

Niestety w oka mgnieniu naciągnęła mgła. Zrobiło się biało.

Pada pytanie:
- co robimy?
- nie ma sensu iść na Wołowiec...
Niestety wracamy. Nie ukrywam, że byłem rozczarowany.
Na pocieszenie robię super zdjęcie.

Do samego Grzesia wracamy we mgłe.

Do schroniska docieramy po szesnastej.
W schronisku obiad i wymarzony odpoczynek i zbieranie sił na jutrzejszy dzień...
A co będziemy robić jutro... ?
Opanowywać szczyty Tatr.

Kategoria Bez Roweru, Góry

rowerowy blog

Info

Mój rower

Wykres roczny

Archiwum bloga

Znajomi

Kończysty Wierch 2002 m.n.p.m

Niedziela, 13 kwietnia 2014 · dodano: 18.04.2014 | Komentarze 0

Rakoń 1876 m.n.p.m

Sobota, 12 kwietnia 2014 · dodano: 22.04.2014 | Komentarze 0

Praca

Czwartek, 10 kwietnia 2014 · dodano: 10.04.2014 | Komentarze 0

Praca

Środa, 9 kwietnia 2014 · dodano: 10.04.2014 | Komentarze 0

Praca

Środa, 9 kwietnia 2014 · dodano: 09.04.2014 | Komentarze 0

Praca

Poniedziałek, 7 kwietnia 2014 · dodano: 07.04.2014 | Komentarze 0

Gliwice i okolice

Niedziela, 6 kwietnia 2014 · dodano: 06.04.2014 | Komentarze 0

Gliwice

Sobota, 5 kwietnia 2014 · dodano: 06.04.2014 | Komentarze 0

Praca i Katowice Tuttu

Piątek, 4 kwietnia 2014 · dodano: 04.04.2014 | Komentarze 0

Praca

Poniedziałek, 31 marca 2014 · dodano: 31.03.2014 | Komentarze 0