Twierdza Wisłoujście i Westerplatte

Sobota, 16 sierpnia 2014 · dodano: 09.09.2014 | Komentarze 0

Budzimy się rano i się zbieramy. Idziemy na autobus, jedziemy do Gdańska.
I zaś ponad półtoragodzinna jazda autobusem.

Przed dziesiątą docieramy do Gdańska.
Idziemy do Informacji i kierujemy się w stronę tramwajów wodnych.
Kupujemy bilety na Tramwaj Wodny.
Płyniemy w kierunku Westerplatte około pięćdziesiąt minut.
Początkowo płyniemy Motławą. W centrum Gdańska Motława rozdziela się na liczne odnogi, tworząc sieć kanałów wokół Wyspy Spichrzów i Ołowianki, aby spotkać się z Martwą Wisłą w okolicy Polskiego Haka.
Szlak z Gdańska do Westerplatte to droga wodna prowadząca z serca Starego Miasta do Zatoki Gdańskiej.
Mijamy tam wyjątkowe miejsca takie jak średniowieczny Żuraw,



Suche doki,



Stocznie (a raczej jego pozostałości)



odrestaurowane spichlerze,



Mijamy Twierdzę Wisłoujście,



i Zakręt Pięciu Gwizdków. Nazwa pochodzi od sygnałów dźwiękowych, dawanych przez statki mijające ten zakręt.
Zakręt powstał z głównego koryta Wisły przy jej ujściu do Zatoki Gdańskiej, z zachodniej odnogi odciętej śluzą w końcu XVIII wieku. Po 1820 został przebudowany w kanał portowy z kamiennymi nabrzeżami.
Z tego miejsca niemiecki pancernik Schleswig-Holstein ostrzelał Wojskową Składnicę Tranzytową na Westerplatte w 1939. To wydarzenie uznaje się za początek II wojny światowej.

W końcu docieramy na ląd. Kierujemy się na Twierdzę Wisłoujście.

Twierdza Wisłoujście to niezwykły zabytek sztuki fortyfikacyjnej.



Jej nazwa wywodzi się z czasów, gdy ujście Wisły znajdowało się bezpośrednio na północ od Twierdzy.



Miejsce to stanowiło ważny z punktu widzenia strategicznego teren, skąd można było kontrolować ruch statków wychodzących i wchodzących do Gdańska. Strategiczne znaczenie tego miejsca doceniono bardzo wcześnie.



Nie jest wykluczone, że już za panowania książąt pomorskich znajdowała się tu strażnica.

Po zwiedzeniu twierdzy udajemy się na przylądek Westerplatte. W miejscu, gdzie rozpoczęła się II wojna światowa, znajduje się cmentarz poległych w 1939 r. żołnierzy polskich, ocalała Wartownia nr 1, ruiny koszar i Wartowni nr 3, oraz stojący na usypanym po wojnie kopcu Pomnik Obrońców Wybrzeża, odsłonięty w 1966 roku.

Wszystko zaczęło się 1 września 1939 r. o godzinie 4:48, kiedy pancernik „Schleswig-Holstein” otworzył ogień w kierunku Westerplatte. Przez kolejne siedem dni obrońcy odparli trzynaście szturmów i kilkanaście wypadów, zabijając i raniąc niemal 1000 Niemców. W końcu jednak musieli skapitulować.

Najpierw idziemy do Wartowni nr 1.



Wartownia nr 1, jedyny ocalały obiekt militarny byłej Wojskowej Składnicy Tranzytowej na Westerplatte, który przetrwał działania wojenne 1939 roku. Jest to budynek o wymiarach 7x7 m, wzniesiony z żelbetonu w latach 1933-1934. 29 czerwca 1974 roku otwarto w odbudowanej Wartowni Izbę Pamięci Narodowej, a 2 stycznia 1980 r. minister kultury i sztuki przekształcił ją w Oddział Muzeum Historii Miasta Gdańska, obecnie Muzeum Historycznego Miasta Gdańska.
Mijamy koszary...



W 1934 r. rozpoczęto budowę nowego budynku koszarowego, jak na owe czasy bardzo nowocześnie zaprojektowanego. Był to jednopiętrowy budynek o powierzchni 654 m2, konstrukcji żelbetonowo-szkieletowej wypełnionej półmetrowym murem z cegły. Koszary otrzymały kształt niesymetrycznej litery T, ułożonej częścią poprzeczną równolegle do kanału portowego. W kondygnacji piwnicznej urządzono pomieszczenia przeznaczone na radiostację, kabinę bojowa, elektrownię i magazyn amunicji, kuchnię magazyn i garaż.

Głodni udajemy się na wojskowa grochówkę. Ale zamiast grochówki jest zupa Plasera.



Czemu Plasera? Ponieważpan kucharz zapomniał kupić grochu i wysłał swojego pomocnika do sklepu, ale okazało się ze w całym Gdańsku grochu nie było, no i cóż - tak podobno powstała grochówka bez grochu, czyli zupa Plasera.
Po pysznej zupie idziemy już pod pomnik.



O szesnastej mamy powrotny tramwaj do Gdańska.
W Gdańsku idziemy jeszcze obejrzeć Ratusz Głównego Miasta.



Jest to gotycko-renesansowa budowla, usytuowana na styku ulicy Długiej i Długiego Targu. Jej sylwetka dominuje nad panoramą Drogi Królewskiej, najbardziej reprezentacyjnego traktu zabytkowej części miasta.
Następnie wsiadamy w tramwaj lądowy i jedziemy na ostatnią na naszej liście latarnię morską, gdzie docieramy za piętnaście osiemnasta.



To nasza ostatnia Latarnia Morska zdobyta w Polsce.



Jedna z najpiękniejszych latarń morskich północnej Europy, mierząca 27 metrów wysokości, została zbudowana w 1893, a oddana do użytku w 1894 roku. Według legendy jest ona bliźniaczką najpiękniejszej latarni morskiej Ameryki – w Cleveland w stanie Ohio. Była pierwszą latarnią morską nad Bałtykiem używającą światła elektrycznego.
Latarnia morska Gdańsk Nowy Port przeszła do historii światowej
1 września 1939 strzałem z okna latarni dano znak żołnierzom znajdującym się na okręcie Schleswig-Holstein do rozpoczęcia ostrzału Westerplatte. Kilka chwil później z Westerplatte padły dwa strzały – pierwszy chybił. Drugi był już celny i trafił w budynek latarni. Do dziś widać miejsca z nową jasną cegłą.
Wraz z uruchomieniem latarni w gdańskim Porcie Północnym, w 1984 roku została wyłączona.

1%